Μουσική: Inco (Δυστοπία) - Ζωντανός

Το "Ζωντανός" είναι ένα ακόμη ολοκαίνουργιο βαθυστόχαστο "μητροπολιτικό" κοινωνικό Hip-Hop κομμάτι από Inco (Δυστοπία), με έδρα, κυρίως, την Θεσσαλονίκη.

Το πουλάκι Τσίου ενάντια στην αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος

Έτος 2017

Η ελλάδα κινεζοποιήθηκε πλήρως. Χιλιάδες κινέζοι επιχειρηματίες έκαναν επενδύσεις και άνοιξαν άπειρες βιοτεχνίες στις νέες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες της χώρας, όπου μαζικά παράγουν φθηνά προϊόντα χαμηλής ποιότητας εντός της ΕΕ, για να αποφύγουν τους δασμούς, όπως έκαναν ήδη πριν 10 χρόνια στην Ιταλία.

Η οικονομίες μερικών περιφερειών, οι οποίες ανακηρύχθηκαν Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, συνδέθηκαν τόσο στενά και αποκλειστικά με τις δραστηριότητες των κινέζων επιχειρηματιών, που για να διευκολυνθούν κι άλλοι και να ελαττωθεί το κόστος μεταφοράς των βιοτεχνιών τους από την κίνα, το αναδιαρθρωμένο και ευέλικτο, πλέον,  εκπαιδευτικό σύστημα υιοθέτησε τα κινεζικά σαν κύρια γλώσσα διδασκαλίας. Έτσι, οι απόφοιτοι θα ήταν πλήρως έτοιμοι για την νέα αγορά εργασίας, και θα διευκολύνονταν η επικοινωνία τους με το εποπτικό και διοικητικό προσωπικό στις βιοτεχνίες.

Άλλωστε, το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα, έχοντας ενσωματώσει την συνολική κοινωνική απογοήτευση και την κρατική καταστολή, δεν ανέκαμψε ποτέ μετά τις καταλήψεις του 2011. Δεν είχε μείνει κανείς για να αμφισβητήσει την στρατιωτικοποιημένη, αλλά προσαρμοσμένη στην αγορά, γραμμή παραγωγής γνώσεων. Κανείς δεν διανοούνταν καν, ότι θα μπορούσαν να γίνουν αγώνες. Πόσο μάλλον στην εκπαίδευση.

Μόνο ο Τοτός, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί φορέας της συλλογικής κινηματικής μνήμης, που θα συνέδεε το παρόν με το ιστορικό αγωνιστικό νήμα του παρελθόντος. Ο Τοτός θυμούνταν ακόμα τις, γεμάτες υπερβολές, διηγήσεις του πολύ μεγαλύτερου αδερφού του, Κωστίκα, ο οποίος ήταν χρόνια τώρα στην φυλακή, για το πως κάποτε σπάγαν τα Συμβούλια Διοίκησης και κυνηγούσαν τους δαπίτες με τσεκούρια μετά την ομηρία των αυτόνομων στο ΑΤΕΙ Σίνδου, κάπου στο 2012.

Ο Τοτός, με όλη την ειρωνεία που τον διακατέχει, θα αμφισβητήσει το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα και παρέα με, το μόνο πιστό του φίλο, το πουλάκι Τσίου, το οποίο και θα συνεχίσει το έργο του μετά τον θάνατό του, θα ολοκληρώσουν τον ξεχασμένο αγώνα ενάντια στην αναδιάρθρωσή του.

Απολαύστε υπεύθυνα:


Bombing Schools from hutoon on Vimeo.

Μουσική: #Jan25 Egypt

Ακριβώς 2 χρόνια πριν, στις 25 Ιανουαρίου 2010 ξέσπασε άλλη μια εξέγερση, η πιο ελπιδοφόρα, της τότε "αραβικής άνοιξης". Αυτό το κομμάτι ήταν ένα συλλογικό έργο-φόρος τιμής, από τους Omar Offendum, The Narcicyst, Freeway, Ayah και Amir Sulaiman, προς την εξέγερση στην Αίγυπτο, η οποία τότε μετρούσε μερικές μόνο εβδομάδες.

Το αφιερώνω σε όλους και όλες, που δεν θα σταματήσουν να παλεύουν ενάντια σε αυτόν τον άρρωστο κόσμο, όσες φορές κι αν τους καταστείλει ή ενσωματώσει.

Video: Σύντομη ιστορία της ανθρωπότητας

Σύντομη ιστορία της ανθρωπότητας από τον λονδρέζο Steve Cutts.

Μετά την κυκλοφορία του video, ξέσπασε debate ανάμεσα σε ιστορικούς, με μια μερίδα τους να υποστηρίζει την άποψη ότι εικονίζεται συγκεκριμένα ο "Καρτεσιανός Άνθρωπος" ή και "Homo Capitalisticus", αντί για έναν γενικό προσδιορισμό "ιστορία της ανθρωπότητας"

Μουσική: Causa Sui - Portixeddu

Οι "Causa Sui" είναι συγκρότημα από την Δανία που γεννήθηκε το 2004 και παίζει κυρίως heavy psychedelic και stoner rock μουσική.
Το συγκεκριμένο κομμάτι "Portixeddu" είναι από το άλμπουμ "Summer Sessions, Vol. 1" και έχει, συν των άλλων, στοιχεία από την αραβική folk μουσική.

Video: Ανάληψη ευθύνης για την βόμβα στο Mall

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες την πρόσφατη βομβιστική επίθεση στο εμπορικό κέντρο Mall στην Αθήνα ανέλαβε με βιντεογραφημένο μήνυμά του ο Jeremy Stunnerz, γνωστός και ως Γιώργος Μπόμπας. Στο μήνυμά του παραδέχεται ότι έχει πραγματοποιήσει κι άλλες βομβιστικές επιθέσεις στο παρελθόν, ενώ υπόσχεται να ξαναχτυπήσει.

Ο κύριος Δένδιας, ωστόσο δεν έχει ασχοληθεί ακόμα με το θέμα, καθώς είναι εξαιρετικά απασχολημένος με την επίταξη των εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ και την πάταξη της απεργίας τους, για να μπορούν άμεσα οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι να μεταβούν στο κέντρο της Αθήνας να ψωνίσουν.

Video: Μια χώρα γεμάτη χρυσάφι

Το ολιγόλεπτο video "Μια χώρα γεμάτη χρυσάφι" αποτελεί κομμάτι του "Portraits of Greece in Crisis", ενός εν εξελίξει ευρύτερου πρότζεκτ multimedia ιστοριών, ανθρώπων και θεσμών που έχουν επηρεαστεί σημαντικά από την κρίση. Αποτελεί μια απόπειρα προσέγγισης της ελληνικής κρίσης, όπως αυτή εκτυλίσσεται μέσω του κάθε πορτραίτου.

Μια χωρα γεματη χρυσαφι - Μια συνειρμικη προσεγγιση της κρισης, κατά τους δημιουργούς του:

Ένας λαός που μεγάλωσε με χρυσά κατορθώματα ντοπαρισμένων ολυμπιονικών, χρυσές νίκες σε θλιβερά πανηγύρια που τον έκαναν να ξεχυθεί στους δρόμους, χρύσες σελίδες που γράφονταν κάθε τόσο και τον γέμιζαν εθνική υπερηφάνεια, έρχεται ξαφνικά αντιμέτωπος με την κρίση. Μέσα σ'αυτήν, οι Έλληνες συνεχίζουν να αναζητούν το χρυσάφι, μόνο που τώρα το πουλούν και το αγοράζουν στα ενεχυροδανειστήρια της γειτονιάς τους. Μπερδεμένοι κι οργισμένοι με όσα κατά καιρούς είχαν πιστέψει, κάποιοι ψάχνουν να βρουν άσυλο σε χρυσές αυγές και χαμένα όνειρα.

Video: The Wake Up Call

"The Wake Up Call" είναι το σχετικά καινούργιο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους του Κώστα Καλλέργη, για το πολιτικό γκράφιτι στην Αθήνα της κρίσης.

Από την επίσημη περιγραφή του video στο σαιτ των δημιουργών:

Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τέσσερις street artists στην προσπάθειά τους να αφήσουν το πολιτικό στίγμα τους στο αστικό τοπίο της Αθήνας. Πολιτική, σάτιρα και χρώματα αναμειγνύονται για να γεννήσουν μια υπαίθρια έκφραση μακριά από την κυρίαρχη ιδεολογία. Μέσα από τη δράση των τεσσάρων καλλιτεχνών, το «The Wake Up Call» επιχειρεί να αποτυπώσει την προσπάθεια πολιτικής αφύπνισης στην Ελλάδα της κρίσης, με έργα τέχνης του δρόμου που περιμένουν τη φθορά του χρόνου.

Ούτε μισός μάγιας δεν κυκλοφορεί... μια ταξική προσέγγιση για το τέλος του κόσμου

Περιμένοντας το τέλος του κόσμου

Η καταστροφή του κόσμου.
Έρχεται ξανά και ξανά...
Βασανιστικά!

Μία ήταν ο κομήτης του Χάρλεϊ,το μακρινό πλέον 1910. Μία η ευθυγράμμιση των πλανητών που συνέπεσε με την ολική έκλειψη ηλίου το 1962. Μία η "η επίδραση του Δία" το 1982. Μία ο πυρηνικός πόλεμος και ο "Πόλεμος των Άστρων", που θα ξεσπούσε εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου. Μία ο Νοστράδαμος με τα αλά Πυθία τετράστιχα-προβλέψεις του. Μία το millennium bug. Ξανά η ευθυγράμμιση των πλανητών που συνέπεσε με την ολική έκλειψη ηλίου το 2000. Μία ο μετεωρίτης που όλο στρίβει προς την τροχιά μας, για να μας πατήσει. Μία οι παγκόσμιοι τρομοκράτες, που θα κλέψουν τα πυρηνικά (από τους ρώσους πάντα) και μετά θα τα βάλουν στα σακίδιά τους και θα κάνουν βόλτες στις κεντρικές πλατείες των αμερικανικών μεγαλουπόλεων. Δεν λέω καν για τους εξωγήινους, που μας έχουν κηρύξει πόλεμο. Και τώρα το υπέρτατο ημερολόγιο των Μάγιας:

Το υπέρτατο ημερολόγιο των Μάγιας

Φαντάζει οι άνθρωποι να έχουν μαζική ψύχωση. Για να επανέρχεται διαρκώς η καταστροφή, και όσο πάει και πιο συχνά, κατά βάθος όλο και περισσότεροι θέλουν να καταστραφεί αυτός ο κόσμος. Λες και το πιστεύουν και ανυπομονούν.

Αλλά αν το σκεφτείς καλά, δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα. Θα έλεγε η Μικρή Αννούλα, μετά από όλα αυτά που τις έκαναν. Όλοι βρίσκουμε νόημα στο τέλος αυτού του κόσμου.

Ας κάνουμε μια ταξική ανάλυση.

Θα ξεκινήσω από τους "από τα κάτω".

Τι εΣεΜεΣ, τι ΧεΣεΜεΣ! Τι μου λες τώρα!?

Για αρχή να παραδεχτούμε ότι η πίστη στο τέλος του κόσμου και (και η αναπαραγωγή της κουτσομπολεύοντας) είναι βαθιά λαϊκό φαινόμενο. Ο κοσμάκης, το πόπολο, η πλέμπα που βλέπει ανελλιπώς τα δελτία των 8, και μετά με την ίδια ακριβώς ένταση φωνής και χροιά με την οποία ρωτάει τους  συγγενείς "Τι λες; Θα την πάρουμε την νιοστή δόση???" ρωτάει και το "Τι λες; Θα έρθει το τέλος του κόσμου???". Αυτά, δα, τα κατώτερα στρώματα που δεν πολυασχολούνται με τίποτα, εκτός από το να δουλεύουν και να καταναλώνουν και στην ερώτηση "Τι διαφορά έχουν οι Μάγιας από τους Αζτέκους;", θα απαντούσαν κάτι πανομοιότυπο με το "Τι εΣεΜεΣ, τι ΧεΣεΜεΣ(α)! Τι μου λες τώρα??" που έλεγαν πριν από 10 χρόνια.
Ναι, αυτοί ξεκινάν και τα αναπαράγουν όλα αυτά, γιατί οι άλλοι, οι ταξικά κάπως ανώτεροι, που έχουν πανεπιστημιακή παιδεία και γρήγορη πρόσβαση στο ίντερνετ έχουν την ΝΑΣΑ να τους ανεβάζει βιντεάκια στο ΓιουΤιούμπ για να τους κρατάει σε ψυχραιμία και μην τυχόν κάνουν πανικόβλητοι μαζικές αναλήψεις από τις τράπεζες.

Αλλά και τα πιο πολιτικοποιημένα κομμάτια των "από τα κάτω" μιλάνε για την καταστροφή του κόσμου. Και όχι απλά μιλάνε, την επιδιώκουν!
Να, εδώ η αξιαγάπητη Νέλλη Ψαρρού το κάνει σύνθημα

"Εμπρός για μια πραγματική καταστροφή αυτού του κόσμου!" 

Ενώ εδώ, η Κατερίνα Νασιώκα αναλύοντας το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν γράφει:

"Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 σηματοδότησε για την Ελλάδα την έναρξη μιας νέας εμπειρίας αγώνα ενάντια σʼ αυτόν τον κόσμο που μας φυλακίζει, μας αναπαράγει σε συνθήκες αιχμαλωσίας και μας σκοτώνει κανονικοποιώντας αυτές τις διαδικασίες με την ίδια σχεδιασμένη κανονικότητα της παραγωγικής διαδικασίας. Κι αυτό γιατί η εξάπλωσή και η έντασή της στις χωρικότητες που συγκροτούν τη δομή του κεφαλαίου και φυσικοποιούν την αφηρημένη κοινωνικότητα που προϋποθέτει η καπιταλιστική σχέση, όπως είναι ο μητροπολιτικός χώρος της Αθήνας, ήταν η έκφραση μιας ποιοτικά καθολικής, αν και σε περιορισμένη ποσοτικά διάσταση, άρνησης αυτού του κόσμου, ήταν μια έκφραση οργισμένης καταστροφής του παλιού κόσμου και όχι αναπαραγωγής του."

Οι αναρχικοί το γράφουν στις αφίσες τους με διάφορες παραλλαγές "Να θάψουμε αυτόν τον κόσμο! ... Να χτύσουμε έναν κόσμο Αντίστασης Αυτοοργάνωσης Αλληλεγγύης!"

Ακόμα και οι ένοπλοι αντάρτες κλείνουν όλες τους τις προκηρύξεις με απειλές ότι θα βάζουν βόμβες και γαζάκια "... μέχρι την οριστική καταστροφή αυτού του κόσμου"

...μέχρι την οριστική καταστροφή αυτού του κόσμου

Οι αριστεροί, έχουν μια λίγο διαφοροποιημένη θέση. Απόσπασμα από την "Ανακοίνωση Αριστερής Ενότητας νομικής σχετικά με την καταστροφή του κόσμου":

Τώρα που η καταστροφή αναβλήθηκε, έχουμε ένα κόσμο να ανατρέψουμε…

Ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Πάνω απ'όλα ασφάλεια!

 Για να δούμε και την μεριά των "από πάνω".
Αυτών, μωρέ, που διοικούν, ελέγχουν, και διαρκώς αυξάνουν την κερδοφορίας τους.

Το τέλος του κόσμου σίγουρα συμφέρει την βιομηχανία κινηματογράφου! Τόσες Doomsday ταινίες έχουν πουλήσει. Αν δε, βάλουμε και την "τρομοκρατία" ως άλλη μια πιθανή αιτία καταστροφής του κόσμου, τότε οι μισές ταινίες του Χόλυβουντ είναι μέσα στην κατηγορία.
Το τέλος του κόσμου συμφέρει και τα κανάλια, που προβάλλουν τις ανωτέρω ταινίες βάζοντας κάθε 10 λεπτά σπαστικές διαφημίσεις και παίρνουν πολλά λεφτά. Αν τους συμφέρει τόσο, ίσως αυτός να είναι και λόγος να ταϊζουν το πόπολο τόσο συχνά με "τέλος του κόσμου" στο πρώτο μέρος.
Στον ΑΝΤ-1 ήταν τόσο σίγουροι για την καταστροφή του κόσμου που το μεσημέρι της Παρασκευής 21 Δεκεμβρίου προγραμμάτισαν και μετέδωσαν το τελευταίο επεισόδιο του "Κωνσταντίνου και Ελένης". Μιλάμε μάλιστα για ολοκληρωτική καταστροφή, αφού τους πάντρεψαν όλους τους ρόλους μεταξύ τους. Χιλιάδες συγχαρητήρια μηνύματα έλαβε το κανάλι, όχι για τους γάμους, αλλά για το τέλος των επαναλήψεων του σίριαλ μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα, αφού ως γνωστόν η καταστροφή του κόσμου τελικά δεν ήρθε.
Το τέλος του κόσμου συμφέρει την τουριστική βιομηχανία. Αυξήθηκαν, λέει, οι επισκέψεις στο Μεξικό για της 20-21 Δεκεμβρίου. Η πρώτη φωτό ψηλά είναι από εκεί. Τουρίστες καταναλώνουν και στο βάθος είναι το βουνό με τον ναό των Μάγια.
Αλλά ξεπήδησε και μια άλλη, υπερκερδοφόρα, κατεύθυνση στον τουρισμό και στις κατασκευές. Ο τουρισμός της ασφάλειας.
Διαβάστε εδώ:

Για όσους θέλουν να βιώσουν τη συντέλεια ξαπλωμένοι σε δερμάτινο καναπέ βλέποντας ταινίες σε plasma οθόνες, ο Ρον Χάμπαρντ έχει τη λύση. Η εταιρεία του κατασκευάζει πολυτελή υπόγεια καταφύγια εξοπλισμένα με όλες τις ανέσεις, ικανά να αντέξουν σε επιθέσεις από πυρηνικά και χημικά όπλα, ακόμη και βόμβες.
....Οι δουλειές του σημειώνουν τεράστια άνθιση καθώς εν όψει της 21ης Δεκεμβρίου που, σύμφωνα με τους Μάγιας, θα καταστραφεί ο κόσμος, πουλάει ένα καταφύγιο την ημέρα, από εκεί που πουλούσε ένα τον μήνα.
...
«Θα κατευθυνθώ κι εγώ στο δικό μου καταφύγιο στις 21 Δεκεμβρίου, μόνο και μόνο επειδή έχω ένα. Και αν κάποιος από αυτούς τους αστροφυσικούς έχει δίκιο, θα αισθανθώ πραγματικά ανόητος αν δεν το έχω κάνει» δήλωσε χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας ότι μεγάλο μέρος της πελατείας του είναι αστροφυσικοί.

Κι εδώ:

Ζεστό χρήμα γέμισαν τα ταμεία επιχειρήσεων στο χωριό Μπουγκαράς, στη νότια Γαλλία, από τους χιλιάδες τουρίστες που επισκέφθηκαν την περιοχή εν όψει της επικείμενης καταστροφής του κόσμου που προέβλεπε το ημερολόγιο των Μάγια.

Τουρισμός ασφάλειας

Ενώ στην Μόσχα είναι ακόμη πιο μπροστά, οργάνωσαν και ένα 24ώρο πάρτι με σερβιτόρους ντυμένους με στολές χημικού πολέμου σε υπόγειο καταφύγιο του Ψυχρού Πολέμου, με συμβολικό αντίτιμο 1000 δολάρια:

«Η ιδέα είναι απλή, πολλοί άνθρωποι θα ένιωθαν πολύ ασφαλέστεροι εάν μπορούσαν να περάσουν τη συγκεκριμένη μέρα περιτριγυρισμένοι από τη μέγιστη άνεση και ασφάλεια. Και ποιοι είμαστε να πούμε όχι, όταν έχουμε 56 μέτρα εδάφους από πάνω μας και 100 μέτρα από κάτω, ενώ υπάρχει και σύστημα ύδρευσης και εξαερισμού», λέει ο ξεναγός.

Τι παρατηρούμε τελικά; Ότι το πόπολο είτε λόγω της υπέρτατης βλακείας του είτε από άποψη πιστεύει στο τέλος του κόσμου, και οι άλλοι, ακριβώς επειδή τόσοι πολλοί πιστεύουν στο τέλος του κόσμου βγάζουν λεφτά.
Σαν να λέμε ο Τσε κάνει εξέγερση και εγώ πουλάω μπλουζάκια με την φάτσα του.
Φτου σου, γαμώτο, Διαμεσολάβηση και Ενσωμάτωση ακόμα και κατά την διάρκεια του τέλους του κόσμου. Δεν γλυτώνεις...

Τελικά, σε αυτόν τον άρρωστο κόσμο όλοι θέλουν την καταστροφή του... Αν δεν σώζει, πλουτίζει!

Το θέμα είναι που φτάνει η φαντασία τους για το μετά. [Θα χτίσουμε κάτι άλλο πιο ευφάνταστο ή θα συνεχίσουμε να σερβίρουμε νεόπλουτους ρώσους;]

Η Μικρή Αννούλα πουλάει τρέλα!

Η Μικρή Αννούλα είναι μια σύγχρονη αντί-ηρωίδα βγαλμένη από τα καθημερινά ανέκδοτα.

Τα ανέκδοτα για την Μικρή Αννούλα είναι σαν τα δημοτικά τραγούδια, δεν έχουν συγκεκριμένο δημιουργό, έχουν άπειρες παραλλαγές και για τις ανάγκες του κοινού, η Μικρή Αννούλα ξεφτιλίζεται αηδιαστικά, πεθαίνει φρικιαστικά με 1000 διαφορετικούς τρόπους και ξαναζωντανεύει.

Η Μικρή Αννούλα είναι ένας καθρέφτης. Η Μικρή Αννούλα είναι ο καθρέφτης αυτού του άρρωστου κόσμου, όπου το γέλιο και η χαρά κάποιων ισοδυναμούν με δικά της βάσανα και βασανιστήρια. Όπου, επειδή γεννήθηκε αδύναμη και άρρωστη και ίσως με πατέρα μεθύστακα βιαστή (1) και μητέρα αδιάφορη σαδίστρια (2), από τους άλλους είναι προτιμότερο και επιθυμητό να πεθάνει, παρά να παλέψει για την αξιοπρέπειά της. Και αυτό, γιατί για αυτούς η Μικρή Αννούλα είναι άχρηστη. Δεν χωράει, δεν χρειάζεται σε μια πατριαρχική κοινωνία, όπου το αδύναμο και “άρρωστο” σώμα της (3) κρίνεται μη αναπαραγωγικό από άτομα με “υγιή” σώματα γεμάτα αρρενωπότητες. Περισσεύει σε έναν άρρωστο κόσμο, που έχει αυτοσκοπό της ύπαρξής του το κέρδος, γιατί ένα κατεστραμμένο παιδί σε μια μακάβρια αδιάφορη οικογένεια (4), και πόσο μάλλον κορίτσι, θα παράξει υπεραξία μόνο όταν οι δική του αγοράσουν είδη μνημοσύνων (5). Η Μικρή Αννούλα είναι “έκτρωμα” σε μια εθνικά ομοιογενή χώρα “δυνατών” “υγιών” ανθρώπων, γιατί δεν θα μπορέσει να δώσει συνέχεια στο έθνος, αλλά και να μπορέσει, πάλι εκτρώματα θα φέρει στον κόσμο. Η Μικρή Αννούλα είναι ντροπή για το έθνος (6).

Η Μικρή Αννούλα είναι ένας καθρέφτης. Την μισούν γιατί καθρεφτίζει τον κόσμο τους. Σκοτώνουν την Αννούλα με όλους τους πιθανούς τρόπους, γιατί έτσι δείχνουν, και ταυτόχρονα προσπαθούν να κρύψουν την εικόνα τους. Την εικόνα ενός άρρωστου κόσμου, όπου κάποιοι χωράνε και κάποιοι όχι.

Η Μικρή Αννούλα, όμως, δεν είναι τόσο εύκολο να πεθάνει (7). Το πάθος, με το οποίο την εκμηδενίζουν και την εξευτελίζουν, της δίδαξε, ότι για να επιβιώσει και να μην υποκύψει, πρέπει να βρει και αυτή ένα πάθος, να πιστεύει σε κάτι. Και πίστευε πολύ. Όχι στον θεό. Ο δικός της ο θεός εξατμίστηκε την πρώτη ακόμη φορά που την βίασε ο πατέρας της. Η Μικρή Αννούλα πίστευε ότι θα βρει τον δρόμο της μέσα στα χιλιάδες χρώματα της φαντασίας. Και είχε μίσος. Πολύ μίσος για αυτόν τον άρρωστο κόσμο. Αλλά το μίσος ήταν και δημιουργικό. Ζωγράφιζε στην φαντασία της με μυρωδιές και ήχους, σαν να έβαφε με σπρεϊ έχοντας κλειστά τα μάτια, έναν κόσμο χωρίς όλα αυτά που μισούσε. Και έτσι η πίστη της δυνάμωνε και η Μικρή Αννούλα άντεχε κι άλλο.

Η Μικρή Αννούλα δεν είναι μόνο φιγούρα από τα σύγχρονα “δημοτικά τραγούδια”. Η Μικρή Αννούλα θα μπορούσε να είναι η οποιαδήποτε ή ο οποιοσδήποτε από μας. Η Μικρή Αννούλα, είναι και το γυφτάκι στα φανάρια, είναι οι μετανάστριες που προσπαθούν να βρουν μια καλύτερη μοίρα περνώντας τα σύνορα μέσα από ένα ναρκοπέδιο. Η Μικρή Αννούλα είναι οι πρόσφυγες που πωλούν τα σώματά τους στους δουλεμπόρους για να σωθούν από κάτι χειρότερο. Η Μικρή Αννούλα είναι μια πόρνη, που δεν γνώρισε ποτέ άλλο τρόπο για να επιβιώσει και να ταΐσει τα παιδιά της. Η Μικρή Αννούλα είναι μια σερβιτόρα από φτωχογειτονιά σε υπερπολυτελές μαγαζί στα μάτια των πελατών της. Η Μικρή Αννούλα είναι οι ανάπηρες και οι ομοφυλόφιλοι. Και πλέον, σε αυτήν χώρα, στην περιγραφή “αδύναμος, άρρωστος και δεν μπα να ψοφήσει” χωράνε και οι συνταξιούχοι με τους ανέργους.

Η Μικρή Αννούλα είμαστε όλοι και όλες εμείς, που περισσεύουμε σε αυτόν τον άρρωστο κόσμο.

Η Μικρή Αννούλα είμαι κι εγώ. Και εδώ θα λέω τις δικές μου ιστορίες.

--------------------------------------

Μια εμπεριστατωμένη έρευνα για την ζωή της Μικρής Αννούλας μπορείτε να βρείτε εδώ:

http://frikipaideia.wikia.com/wiki/Ανέκδοτα_με_την_Αννούλα

1. “Τι της πήρε ο πατέρας της μικρής Αννούλας για τα γενέθλιά της; -Την παρθενιά της.”

2. “Τι απάντησε η μαμά της μικρής Αννούλας όταν η μικρή Αννούλα της είπε ότι πήρε 10 στα μαθηματικά; -Και τι σε νοιάζει, αφού έχεις καρκίνο.”

3. “Γιατί ο τάφος της μικρής Αννούλας είχε σχήμα Ταφ; -Δεν ξεκολλούσε ο προφυλακτήρας.”

4. “Τι κάνει η μικρή Αννούλα όταν τελειώσει τα παιχνίδια με τη γιαγιά της; -Βάζει τα κόκκαλα πίσω στην οστεοθήκη.”

5. “Τι προβάρει η μικρή Αννούλα στη μοδίστρα; -Το σάβανό της.”

6. “Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που πέρασε από το κεφάλι της μικρής Αννούλας όταν είδε ότι την κυνηγούσαν οι χρυσαυγίτες; -Ένα στειλιάρι”

7. “Γιατί το τζαμάκι στον τάφο της Αννούλας είναι θολό; -Γιατί αναπνέει ακόμα”