Μουσική: May Roosevelt - Κράτα με σφιχτά

Σκεφτόμουν να βρω ποια μουσική αποδίδει την κατάσταση που ζούμε, καλύτερα. Θα ήταν σίγουρα μια μελωδία μελαγχωλική, χωρίς πολύ χαρά και αποφασιστικότητα, για να δείχνει την μετάβαση από "το κακό στο χειρότερο", αλλά ταυτόχρονα μελωδία με βάθος, μελωδία που να δίνει πολύ χώρο στην φαντασία και την ελπίδα. Σκέφτηκα ότι η μουσική αυτή θα είχε σίγουρα μέσα της το θέρεμιν, ένα άγνωστο σε πολλούς, "ανέπαφο" ηλεκτρομαγνητικό όργανο που χαρίζει πλούσιους μελαγχωλικούς ήχους, και έψαξα να βρω παλιά κομμάτια της May Roosevelt, μιας άγνωστης σε πολλούς, αλλά καταπληκτικής συνθέτριας και θερεμινίστριας από την Θεσσαλονίκη. Ετσι, ανακάλυψα το "Κράτα με σφιχτά", που δεν το είχα ακούσει νωρίτερα.
Νομίζω είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα: μουσική απεικόνιση μιας μεγάλης καταστολής, γενικευμένης απογοήτευσης, αλλά με μια διάχυτη οργή που εκφράζεται μέσα από ένα ανώνυμο συλλογικό υποκείμενο, το οποίο συνεχίζει να είναι εκεί, όμως, και αγωνιζόμενο γεννάει την ελπίδα.

"Κράτα με σφιχτά" και άφησε το θέρεμιν να ζωγραφίσει με τα χρώματα της φαντασίας σου: